دست های مدیون ...

خــرمشهر .. شهــر خــون .. آزاد شـد..
تکرار نام ِ خـرمشهر .. تکرار ِ زیبایی هاست..
خرمشهر برای من ، یادآور “ شهید جهـان آرا” ست..
قــدمهای “ شهید بهروز مرادی” هنــوز در کوچه پس کوچه های خـرمشهر به جا مـانده..
و خاطـَــــره های “سید صالح موسوی” ،
هنوز شنیــدنی ست..
خرمشهر برای مــن ، پیش از آن کــه یک شهر باشد ،
یک اُفق است .. یک اُفق ِ معنــوی ..
یک “نماز” در مسجــدِ جـامعَ ش ، مرا میبرد تا آنسوی هستی..
خرمشهر را دوست دارم ، چــرا که ؛
نمـاد ِ مقاومت و پیـروزیست ، و گـُواه ِ حــرفم ،
نخلهـائیست کـه هنـوز ایستاده اند ..
با وضـــو وارد شـــوید …
هنوز کـوچه های این شهـر ، به خون ِ شهـدا مطهر است ..
آری !
بعد از آزادی خـرمشهر ،
هنوز بیابانهای رملی ِ جنـــوب ،
استخوانهای بچه های ایران را در خود دارد…
و پابرهنه های خمینی .ره. همچنان تشییع می شوند !
و مـا هنوز نفهمیـــدیم ؛ خرمشهر چگونه آزاد شد !!!
.
.
در آستانه ی فرارسیدن آزادسازی خرمشهر
یاد و خاطره ی شهــــــــدای عزیز را گرامی می داریم. .
.
روحـــــــــــــمان با یادشان شاد …
.