مرگ مؤمن وکافر
مرگ در كلام صادق آل محمدﷺ …
امام صادق (ع) به یکی از اصحابش که از ایشان درخواست کرده بود مرگ را برایش توصیف کند، چنین فرمود:
مرگ برای مؤمن مانند بهترین بویی است که آنرا استشمام میکند. به خاطر بوی خوشش به خواب میرود و همه سختیها و دردها به پایان میرسد.
اما برای کافر مانند نیش افعی و گزش عقرب یا شدیدتر از آن است. برای برخی از کافران و گناهکاران از بریده شدن با ارّه و تکه شدن با قیچی و برخورد سنگ به او و چرخاندن سنگ آسیاب بر حدقه چشم است.
آن مؤمنى که به آسانى جان خود را تسلیم میکند علتش آن است که خداوند خواسته هرچه سریعتر او به پاداش آن عالم نائل شود، و آن مؤمنى که سکرات (جان دادن و)مرگ را با دشوارى پشت سر میگذارد، برای این است که گناهانى که در دنیا مرتکب شده جبران شود، تا پاک و پاکیزه وارد آن عالم شود،
و بدون هیچ مانعى استحقاق پاداش ابدی را پیدا کند.
و آن کافرى که به آسانى جان میدهد، این راحتی پاداش کارهاى خیرى است که در دنیا انجام داده تا وقتی که از دنیا میرود دیگر طلبی از خدا نداشته باشد و برایش کار نیکی باقى نماند مگر آنچه موجب عقاب (و عذاب) است و جز گناهانش چیزی در نامه عملش وجود نداشته باشد. و آن کافرى که با سختى، سکرات مرگ را میگذراند؛ از همان لحظه نخست، عذاب و شکنجه او شروع میشود، و چون خدا عادل است، به هیچکس ستم نمیکند (حتی نسبت به کافران نیز عدالتش را اجرا میکند و حقی از آنها ضایع نمیکند)
شیخ صدوق، معانی الاخبار، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، ص 289، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ اول، 1403ق.