مناجات
06 اسفند 1395 توسط ساحل
مُنــاجات
*وَ دَعَتْنِي الإِْسَائَهُ إلَي الإِْنَاخَهِ بِفِنَاءِ عِزِّكَ وَ حَمَلَتْنِي الْمَخَافَهُ مِنْ نِقْمَتِكَ عَلَي التَّمَسُّكِ بِعُرْوَهِ عَطْفِكَ وَ مَا حَقُّ مَنِ اعْتَصَمَ بِحَبْلِكَ أَنْ يُخْذَلَ وَ لاَ يَلِيقُ بِمَنِ اسْتَجَارَ بِعِزِّكَ أَنْ يُسْلَمَ أَوْ يُهْمَل*َ
…وبدیهایم مرا به اقامت در آستان عزتت فرا خوانده و ترس از عذابت مرا به متوسل شدن به ریسمان گذشتت وادار کرده است..
و سزای کسی که به ریسمانت چنگ زده،خواری نیست…
و آنکه به عزتت پناهنده شود شایسته نیست که رها شده یا نادیده گرفته شود…
*مناجات المعتصمین(پناهندگان)امام سجاد علیه السلام*