دست های مدیون ...

*❂مـــــثل زغـــــــــال خامـــــوش ❂*
 ●●○•°?●○•°?●○•°●●
*زغــــــــــال‌های خامـــــوش را کنار زغال‌های روشـــــن* می‌گذارند تا روشـــــن شوند، چون همنشینی اثر دارد. 

*ما هم مثل همان زغال‌های خاموشـــــیم*؛ پس اگر کنار کسانی بنشـــــینیم که روشن‌اند، *نورانیـــــتی* دارند و گرما و حرارتـــــی دارند، ما هم به طفیل آن‌ها روشنی می‌گـــــیریم و گرما و حرارتی پیدا می‌کنیم وگرنه در *قیامت حـسرت می‌خوریم*
●●○•°?●○•°?●○•°●●
*یکی از حـــــرف‌های جانسوز اهل جهـــــنم همین است* 

ای کـــــاش با فلانـــــی رفیق نبودم و با او نمی‌نشـــــستم. او تاریک بود و مـــــرا هم مثل خود *تاریـــــک* کرد. 
●●○•°?●○•°?●○•°●●
یعـــــنی ای کاش رفیقی سر راهم ســـــبز می‌شد که خود سبز بود، روشـــــن بود، *صـــــفا و نوری داشت تا من هم از پـــــرتو او طرفی می‌بـــــستم*.
?منبـــــع: *کـــــتاب شاخه های گیلاس نوشته اســــــــــتاد رنجــــــــــبر*